Veel gestelde vragen anorexia

Voor intake en opname heb je een minimaal BMI nodig. Bij de intake ligt de ondergrens van het BMI op 14 bij volwassenen en op 13,5 bij jeugd. Als het BMI bij de intake aan dit minimum voldoet, gaan we het voortraject in. In het voortraject kijken we samen naar de mogelijkheden om het BMI te verhogen voor de opname. Als je opgenomen wilt worden, ligt de ondergrens namelijk iets hoger. Hiervoor geldt een minimaal BMI van 15,5 bij volwassenen en een minimaal BMI van 14,5 bij jeugd. 

Cognitieve gedragstherapie wordt vaak toegepast om irrationele gedachten over je gewicht en zelfbeeld aan te pakken. Onder begeleiding van een voedingsdeskundige streeft men ernaar om je op een verantwoorde manier weer op een gezond gewicht te krijgen. Afhankelijk van onder andere hoeveel ondergewicht je hebt en de ernst van de door anorexia veroorzaakte lichamelijke en mentale gezondheidsproblemen, kan een kliniekopname soms noodzakelijk zijn. Daar worden therapie en nutritionele revalidatie gecombineerd met gedragsmonitoring. Dit soort programma’s blijken zeer effectief bij patiënten die bij ambulante behandelprogramma’s niet in staat zijn om aan te komen of snel een terugval krijgen

Er is geen specifieke oorzaak aan te wijzen voor waarom iemand anorexia ontwikkelt. De volgende factoren kunnen van invloed zijn:

• Biologische factoren. Onderzoeken hebben uitgewezen dat eetstoornissen vaak in de familie zitten; genetische kwetsbaarheid kan ook het gevolg zijn van een specifiek persoonlijkheidstype of een algemene vatbaarheid voor psychiatrische stoornissen.

• Ontwikkelingsfactoren. In veel gevallen treedt anorexia op in de tienerjaren; sommige wetenschappers denken dat de oorzaken gerelateerd zijn aan ontwikkelingsproblemen.

• Gezinsgerelateerde factoren. Kinderen die opgroeien in een ontwricht gezin of een onveilige thuissituatie hebben (bijvoorbeeld vanwege misbruik door een gezinslid), lopen een groter risico om een eetstoornis zoals anorexia te ontwikkelen.

• Socioculturele factoren. Adolescenten, en dan met name jonge vrouwen, hebben de neiging om actrices, zangeressen en modellen te idealiseren. Deze celebrities worden door de media neergezet als het toonbeeld van perfectie, waarbij ze middels speciale effecten vaak slanker en mooier worden gemaakt dan ze in werkelijkheid zijn. Dit zorgt ervoor dat adolescenten gaan streven naar een onrealistisch uiterlijk. Ook kwetsende opmerkingen van leeftijdsgenoten over het uiterlijk of gewicht kunnen een trigger zijn voor anorexia.

Eetstoornissen discrimineren niet. Iedereen kan een eetstoornis zoals anorexia krijgen. Hoewel anorexia vaker voorkomt bij jonge meisjes, zijn er ook oudere vrouwen en mannen die de diagnose hebben gekregen. Naar schatting is ongeveer 10 procent van de mensen met anorexia nervosa man.

Anorexia is een afkorting van anorexia nervosa, dat letterlijk vertaald ‘gebrek aan eetlust’ betekent. Dat is eigenlijk een onjuiste term voor deze eetstoornis, want iemand met anorexia hoeft niet per se een gebrek aan eetlust te hebben. Anorexia wordt vaak geassocieerd met een intense angst om aan te komen en dik te worden. Je houdt je constant bezig met (niet) eten en beperkt je voedselinname, zelfs als je al heel slank bent. Anorexia wordt gekenmerkt door ongezonde methodes om af te vallen. Hierbij kun je denken aan overmatig bewegen, het nemen van dieetpillen of laxeermiddelen en vasten. Het controleren van je voedselinname en jezelf uithongeren is vaak (bewust of onbewust) een manier om het gevoel te krijgen dat je meer controle hebt over je leven.