Sara, 23 jaar

Ik begrijp mezelf beter en kan beter voor mezelf zorgen

Ik braakte om daar van af te zijn. Er was een eindeloze cirkel van zelfhaat, mezelf straffen, eten, en opnieuw beginnen. Jarenlang verdwaald tussen diëten en te veel eten. Toen ik uiteindelijk, tussen de koekkruimels op mijn dekbed de moed vond om een mail te sturen naar Changes, luchtte dat op. Toen ik nog geen dag later de vriendelijke receptioniste aan de lijn had voor een intake afspraak, luchtte dat nog meer op.

En nu, acht weken later, ziet mijn leven er een stuk zonniger uit. Drie dagen per week is super intensief. En hoewel me dat aan het begin best wel bang maakte, ben ik steeds meer gaan inzien hoe waardevol deze super intensieve behandeling is. Want een eetstoornis is een soort parasiet: hij maakt gebruik van je goede eigenschappen, verstopt zich en maakt het je moeilijk, zonder dat het écht opvalt. Omdat de behandeling zo intensief is, is het moeilijk om te blijven verstoppen. De therapeuten leren je zo goed kennen dat ze je echt van dichtbij kunnen begeleiden. Daardoor heb in acht weken erg veel geleerd.

Graag neem ik je even mee in mijn grootste leermomenten: Er is een grijs gebied tussen diëten en eetbuien: een gewoon eetgedrag dat je kunt aanleren. Een eetstoornis is geen keuze, het is een onderdeel van je handelen. Ik heb geleerd hoe mijn eetstoornis ontstaan is en hoe ik er tegenin kan gaan. Een eetstoornis laat je denken dat (niet) eten je helpt wanneer je je niet goed voelt, maar dat is niet waar. Er spelen andere factoren. Er zijn emoties, situaties, ervaringen- soms van vroeger die maken dat je vast zit in een patroon. Bij Changes leer je dit bespreekbaar en inzichtelijk te maken. En dat maakt dat je inzicht krijgt in de dingen die je echt nodig hebt.

Ik leerde ook dat ervaringen uit mijn kindertijd me “mentale littekens” hebben gegeven: overtuigingen die niet waar (meer) zijn en die me tegenhouden. Ik heb geleerd hoe ik hier de baas over blijf. Ik dacht dat ik nooit goed genoeg zou zijn, hoe zeer ik dat ook probeer. Maar ik heb ingezien dat dat niet waar is: wanneer je het probeert, doe je al alles wat je kan en ben je dus al optimaal. Dat is goed genoeg. Zo leerde ik anders over mezelf te denken: milder, haalbaarder, en met als overtuiging dat ik het verdien om te genieten van het leven.

Beste lezer, het zou heel goed kunnen dat je totaal niet begrijpt wat ik zojuist heb omschreven. Dat mijn leermomenten onmogelijke onhaalbare of vreemde zinnen voor je zijn. Dat begrijp ik. Misschien herken jij je wel in de bovenste helft van mijn bericht, en zit je midden in de nacht midden op je bed met een te grote portie comfortfood. Als dat zo is, dan gun ik je dat je de informatie vindt waar je naar zoekt. Want die eetstoornis die je al zo lang bij je draagt? Die is écht te temmen. Changes is een traject geweest met veel ups en nog meer downs, maar het is een traject dat me voor het leven zal gaan helpen. Ik begrijp mezelf beter, ik eet beter en ik kan beter voor mezelf zorgen.