Gameverslaving bij jongeren

Wat doet een gameverslaving bij jongeren?

Jongeren met een gameverslaving

Gamen is echt iets van deze tijd. Bijna iedere jongere heeft wel een PC, Playstation, Xbox, Ipad of smartphone waarop spelletjes gespeeld worden.

Soms af en toe, soms wekelijks en soms zelfs dagelijks. Daar is natuurlijk niet meteen iets mis mee. Gamen kan een manier zijn om te ontspannen of te socializen met anderen online. Maar helaas heeft gamen ook een keerzijde. Wanneer iemand verloren raakt in een virtuele wereld of niet meer zonder gamen kan, kan diegene te maken krijgen met een gameverslaving. Een gameverslaving bij jongeren komt steeds vaker voor, omdat zij nog niet zo goed grenzen kunnen of willen stellen. Gamen is dan niet langer een manier om te ontspannen, maar wordt een obsessie. Lees hier meer over wat een game verslaving bij jongeren doet en welke behandelmogelijkheden er zijn om de koers in de toekomst te wijzigen. 

ervaringen-changes-ggz

Ik wil een medewerker spreken

Heb je vragen over Changes GGZ en wil je graag met één van onze medewerkers spreken? Bel ons via 088 - 242 6437.

Ik wil teruggebeld worden

Wil je liever dat één van onze medewerkers jou terugbelt? Laat dan je gegevens achter in ons terugbelformulier.

Wanneer spreek je van een gameverslaving?

Momenteel bestaat er nog geen officiële definitie voor wanneer iemand gameverslaafd is. Een gameverslaving bij jongeren is dus ook niet met een korte definitie te omschrijven. Niet iedereen die veel games speelt is namelijk verslaafd. Merk je dat je puber meer oog heeft voor zijn games dan voor zijn omgeving? Of blijven andere sociale aspecten of prestaties op school achter? Dan zou het zomaar kunnen dat een jongere verslaafd is aan gamen. Door het toenemende aantal games waarin betaald kan worden voor extra’s, kan het ook zo zijn dat een gameverslaving een aanleiding is voor een gokverslaving. Vermoed je dat je kind een gameverslaving heeft? Er zijn enkele symptomen te herkennen bij een gameverslaving, het is goed om deze te kennen en te observeren. We vertellen je hieronder meer over de verschillende symptomen en hoe ze op kunnen spelen in een gameverslaving. 

Symptomen van een gameverslaving bij jongeren

Een gameverslaving bij jongeren kenmerkt zich door enkele symptomen. Zo verliest een jongere bijvoorbeeld interesse voor andere activiteiten, wordt degene agressief wanneer gamen niet mogelijk is of niet meer mag of spelen er obsessieve gedachten. Gamen staat op de eerste plek en al het andere moet plaats maken. Als gevolg van een gameverslaving bij jongeren kunnen ook andere klachten als RSI, rugklachten, overgewicht of zelfs het gebruik van cafeïne of drugs opspelen. Vaak helpt bewust zijn van een gameverslaving om de eerste stap te zetten naar herstel. Vaak weet degene dat de nadelen groter zijn dan de voordelen, maar compleet (zelfstandig) stoppen blijkt toch moeilijk.

Dominique, 21 jaar

Mijn familie kwam met de optie om mijzelf bij Changes GGZ te laten behandelen. Dit is zeker niet zonder horten en stoten gegaan, maar wat ben ik blij dat ik de keus gemaakt heb. Nu ben ik gaan studeren en begin weer een echt sociaal leven op te bouwen. Het is nog steeds niet altijd even makkelijk, maar terug naar een donkere kamer met alleen computers is voor mij geen optie meer!

Stoppen met gamen

Ben jij zo vaak bezig met gamen dat je school, studie, werk en/of sociale leven eronder te leiden hebben? Dan is het tijd om er iets aan te doen. Maar je hoeft je problemen niet in je eentje aan te pakken; bij Changes GGZ doen we het samen. Onze specialisten hebben een ruime ervaring in de verslavingszorg en een deel van hen is bovendien ervaringsdeskundige. Dat betekent dat ze als geen ander weten wat jij nu meemaakt. Ook jij kunt jouw gameverslaving overwinnen.

Wil je meer weten over wat wij voor je kunnen betekenen? Of heb je behoefte aan meer informatie over een behandeling voor gameverslaving? Neem dan gerust vrijblijvend contact met ons op via telefoonnummer 088-242 6437 of meld je aan voor een vrijblijvend gesprek.

Veelgestelde vragen

Een gameverslaving kan veel onduidelijkheden oproepen. Hieronder beantwoorden we enkele veel gestelde vragen met betrekking tot gameverslaving.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert een gameverslaving als:

“Een patroon in gamegedrag (‘digitaal gamen’ of ‘videogamen’), gekenmerkt door een gebrekkige beheersing over het gamen en het steeds vaker geven van prioriteit aan het gamen boven andere activiteiten, tot het punt dat gamen voorrang krijgt op andere interesses en dagelijkse activiteiten. Het gamegedrag duurt voort of escaleert, ondanks de negatieve consequenties die het met zich meebrengt.”

Hieronder hebben we een aantal vragen met betrekking tot gamegedrag op een rijtje gezet. Kun je 2 of meer vragen met ‘ja’ beantwoorden, dan is de kans groot dat je gameverslaafd bent.

  • Kom je regelmatig slaap te kort omdat je nog tot laat aan het gamen was?
  • Lieg je soms over je gamegedrag?
  • Voel je je schuldig over je eigen gamegedrag of schaam je je ervoor?
  • Reageer je geërgerd en/of defensief wanneer anderen suggereren dat je te vaak speelt?
  • Heb je weleens ruzie met huisgenoten, partners of familieleden vanwege je gamegedrag?
  • Heb je je weleens ziek gemeld zodat je kon (blijven) gamen?
  • Verzin je regelmatig smoesjes om sociale activiteiten te vermijden zodat je kunt gamen?
  • Heb je hobby’s of sportactiviteiten waar je voorheen veel plezier aan beleefde laten vallen zodat je meer kon gamen?
  • Ben je belangrijke afspraken of deadlines vergeten doordat je aan het gamen was?
  • Merk je dat je steeds meer tijd aan gamen besteedt?
  • Kalmeer je jezelf door te gamen wanneer je overstuur bent?
  • Wordt je soms (disproportioneel) kwaad of agressief wanneer iemand je stoort tijdens het gamen, of je spel onderbreekt?
Wereldwijd spelen meer dan 2 miljard mensen videogames. Naar schatting heeft 1 tot 10% van alle gamers problemen met obsessief en dwangmatig gamen. Niet alle gevallen komen echter aan het licht, omdat veel gameverslaafden zich schamen voor hun gamegedrag en dit verborgen proberen te houden voor hun omgeving.
Sinds de jaren ’80 is er veel onderzoek gedaan naar problematisch gamegedrag. Echter is er door het gebruik van inconsistente definities in deze onderzoek nog relatief weinig bekend over het ontstaan van gameverslavingen. Er zijn wel zeer aannemelijke theorieën die de verslavende werking van gamen zouden kunnen verklaren. Veel van die theorieën richten zich op de veronderstelde ‘beloningssystemen’ van videogames, zoals de zogeheten ‘compulsion loops’, oftewel dwanglussen. Dwanglussen worden bewust toegepast in videogame design als een extrinsieke motivatie voor spelers.
In theorie zou je aan vrijwel elke game verslaafd kunnen raken. Toch lijkt het erop dat bij bepaalde soorten games sprake is van een hoger risico op verslaving. Massively multiplayer online games (MMOs) bijvoorbeeld, maken het mogelijk om op een comfortabele manier te interageren met andere spelers, in een competitieve of collaboratieve setting. Ook role-playing games (RPGs) kunnen een verslavende werking hebben omdat je helemaal op kunt gaan in de rol die je speelt. Op die manier hebben veel spelers het gevoel dat ze aan de realiteit kunnen ontsnappen. World of Warcraft, Call of Duty, Fortnight, League of Legends, Pokemon GO en Candy Crush zijn enkele voorbeelden van moderne games die erom bekend staan verslavend te zijn.

Een dwanglus is een habituele keten van herhaalde handelingen waar de speler plezier aan beleeft, wat ervoor zorgt dat hij of zij die handelingen blijft uitvoeren. Een dwanglus wordt ontworpen zodat deze een neurochemische beloning bij de gebruiker opwekt – er komt dopamine in de hersenen vrij. Dopamine is een neurotransmitter die een belangrijke rol speelt bij het ervaren van genot, geluk en vreugde. Hoewel dopamine zelf niet verslavend is, kan het wel leiden tot verslavend gedrag; je verlangd steeds meer naar de effecten die gecreëerd worden door het vrijkomen van dopamine.

De cyclus heeft drie fases. Dat zijn:

  • 1) de anticipatie op het krijgen van een beloning;
  • 2) de handelingen die moeten worden uitgevoerd om die beloning te krijgen
  • 3) het daadwerkelijk krijgen van de beloning.

Neurowetenschappers denken dat de hersenen de dopamine aanmaken gedurende de anticipatiefase en dat de dopamine vrijkomt bij het verkrijgen van de beloning.

Hulp nodig?

Plan een eerste kennismakingsgesprek

Heb jij hulp nodig? Wij helpen je bij jouw verslaving.
Laat hieronder je gegevens achter en een van onze collega’s neemt zo snel mogelijk contact met je op.

Liever direct iemand spreken? Bel 088 – 242 6437 (24/7 bereikbaar).

Waar zoek jij hulp bij?

Vul hieronder jouw gegevens in

Privacybeleid: Bij het versturen van jouw aanmelding ga jij akkoord met onze privacy voorwaarden. Changes GGZ gaat zeer voorzichtig om met jouw gegevens. Je kunt op ieder moment vragen om verwijdering. Bekijk hier het privacyverklaring van Changes GGZ.

Scroll naar boven