Veel gestelde vragen
Op deze pagina geven we antwoord op een aantal veelgestelde vragen met betrekking tot voorgeschreven medicijnen en medicijnverslavingen.
Handige links bij een medicijnverslaving
Het kan lastig zijn om zelf te bepalen of je echt verslaafd bent aan medicijnen. Je komt vaak al een eind door jezelf in te lezen in de symptomen van een medicijnverslaving. Ben je afhankelijk geworden van je voorgeschreven medicijnen? Heb je steeds meer medicijnen nodig om het gewenste effect te bereiken? Lukt het je niet om zelfstandig te stoppen? Dan is de kans groot dat je een medicijnverslaving hebt. Afhankelijk van het type medicijnen en hoe vaak en hoeveel je gebruikt, kan dit ernstige gevolgen hebben. We raden je dan ook aan om contact met ons op te nemen. Dit is geheel vrijblijvend!
Als twee mensen tegelijkertijd dezelfde hoeveelheid van hetzelfde medicijn nemen, zal het bij de een sneller uit zijn of haar systeem zijn dan bij de ander. Het ‘eliminatieproces’ is namelijk afhankelijk van meerdere factoren, zoals je leeftijd, gewicht, tolerantie, stofwisseling, en lever- en nierfunctie.
Dat hangt af van het type medicijn. Hieronder een grove schatting per klasse van geneesmiddel:
Opioïden
Urine: 3 – 4 dagen
Bloed: tot 12 uur
Haar: tot 90 dagen
Benzodiazepinen
Urine: 3 – 6 weken
Bloed: 2 – 3 dagen
Haar: tot 90 dagen
Amfetaminen
Urine: 1 – 3 dagen
Bloed: tot 12 uur
Haar: tot 90 dagen
Stimulantia worden meestal voorgeschreven bij het behandelen van ADHD en ADD.
Enkele voorbeelden van stimulantia zijn:
- Dextro-amfetamine (Dexedrine®)
- Methylfenidaat (Ritalin® and Concerta®)
- Amfetaminen (Adderall®)
Benzodiazepinen worden voorgeschreven bij onder andere angststoornissen en slaapproblemen. Het gaat hierbij om kalmeringsmiddelen, sedativa en slaapmiddelen.
Enkele voorbeelden van benzodiazepinen zijn:
- Pentobarbital sodium (Nembutal®)
- Diazepam (Valium®)
- Alprazolam (Xanax®)
Opioïden worden meestal voorgeschreven als pijnstiller. In tegenstelling tot niet-steroïde ontstekingsremmende middelen (NSAID’s), hebben opioïden geen ontstekingsremmend effect. Ze binden zich aan bepaalde receptoren in het centraal zenuwstelsel, wat de pijngewaarwording remt.
Enkele voorbeelden van opioïden zijn:
- Fentanyl (Duragesic®)
- Hydrocodon (Vicodin®)
- Oxycodon (OxyContin®)
- Oxymorfon (Opana®)
- Dextropropoxyfeen (Darvon®)
- Hydromorfon (Dilaudid®)
- Meperidine/pethidine (Demerol®)
- Difenoxylaat (Lomotil®)