Veel gestelde vragen speedverslaving

Ja, het is zeker mogelijk om een overdosis speed te nemen. Een te hoge dosis kan zeer ernstige en mogelijk fatale gevolgen hebben, waaronder problemen met of uitval van een of meerdere organen (zoals de nieren), een hartaanval of een hersenbloeding.

Speed blijft ongeveer twee tot drie dagen aantoonbaar in een urinetest. De precieze duur is afhankelijk van hoeveel je gebruikt hebt, je metabolisme en welke test er gebruikt wordt.

Als je verslaafd bent aan speed en abrupt stopt met gebruiken, kun je te maken krijgen met zowel lichamelijke als psychische afkickverschijnselen. Dit is een van de redenen dat verslaafden vaak terugvallen als ze proberen te stoppen. Daarom is een professionele behandeling met intensieve begeleiding en therapie gewenst voor een duurzaam resultaat.

Als je verslaafd bent aan amfetaminen, dan kun je niet meer zonder. Je komt de dag niet meer door zonder te gebruiken. Als je een rotdag hebt of met een probleem geconfronteerd wordt, is dat voor jou alleen maar meer reden om weer te gebruiken.

Ja, speed is zeer verslavend. Je kunt zowel lichamelijk als psychisch verslaafd raken aan amfetaminen. Een speedverslaving kan zeer ernstige en mogelijk fatale gevolgen hebben.

Amfetamine werd al in 1887 voor het eerst gesynthetiseerd. Rond 1927 ontdekte men dat amfetamine verlichting gaf bij astma, bronchitis en andere luchtwegaandoeningen. Het werd toen regelmatig door artsen voorgeschreven. De eetlustremmende werking van amfetamine zorgde ervoor dat het ook vaak werd gebruikt om af te vallen. Daarnaast werd het gebruikt voor het behandelen van depressie. In de Tweede Wereldoorlog werd speed op grote schaal voorgeschreven aan militairen, zodat zij langer alert konden blijven. Ook in de Vietnamoorlog gebruikten Amerikaanse militairen heel veel amfetaminen. Geleidelijk aan werd duidelijk dat amfetaminen ernstige bijwerkingen had. Het duurde echter nog tot de jaren zeventig voordat amfetaminen daadwerkelijk bij de wet verboden werd.

Net zoals bij cocaïne ervaar je een opwekkend effect bij het gebruik van amfetamine. Dat komt doordat er tijdelijk extra dopamine en noradrenaline vrijkomt in je hersenen. Na gebruik is er sprake van een tekort aan deze stoffen in je lichaam; dat is de oorzaak van de ‘dip’ die veel gebruikers ervaren in de 24 tot 48 uur na gebruik. Je lichaam heeft tijd nodig om de voorraad dopamine en noradrenaline weer aan te vullen. Als je weer gaat gebruiken voordat de voorraad is aangevuld, wordt de daaropvolgende ‘dip’ steeds heviger en langduriger.

Hoe lang speed werkt is afhankelijk van veel factoren, waaronder de gebruikte hoeveelheid, de kwaliteit van de speed, de manier van inname, je tolerantie, wanneer je voor het laatst gegeten hebt, je weerstand, enzovoorts. Hoewel het hoogtepunt van de high al vrij snel bereikt wordt, is speed pas na gemiddeld vier tot acht uur uitgewerkt.

Speed wordt verhandeld in poedervorm. De meeste gebruikers snuiven het. De speed komt dan via het neusslijmvlies in je bloed terecht, waardoor je binnen enkele minuten al effect voelt. Het kan ook gewoon oraal worden ingenomen. Vanwege de bijzonder bittere smaak wordt het poeder dan meestal in een vloeitje gedaan om er een zogeheten ‘bommetje’ van te maken, waardoor het makkelijker geslikt kan worden. Dan duurt het ongeveer 30 minuten tot een uur voordat de effecten in werking treden. Sommige gebruikers smeren (voornamelijk restjes) speed op hun tandvlees. Speed wordt ook wel gespoten; in dat geval komt de drug rechtstreeks in je bloedbaan terecht en voel je dus onmiddellijk de effecten.

Speed is de straatterm voor amfetamine. Deze synthetische drug, ook wel bekend als pep, snelle of amf, is een stimulerend middel waarvan je zowel geestelijk als lichamelijk energie krijgt. Dit zorgt ervoor dat je langer door kunt gaan. Het is daarom een populaire partydrug. Speed vermindert ook de eetlust. Het staat in Nederland (onder de naam ‘amfetamine’) op Lijst I van de Opiumwet en wordt dus als een illegale drug beschouwd.